یغمای کودکی | پژوهشی در باب شناخت، پیش‌گیری و کنترل پدیده زباله گردی کودکان در تهران

یغمای کودکی

پژوهشی در باب شناخت، پیش‌گیری و کنترل پدیده زباله گردی کودکان در تهران

Research on Cognitive

Prevention and control of Child Scavenging phenomenon in Tehran

ناشر: انجمن حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان / سال انتشار: 1398

کودکان از جمله اقلیت‌هایی هستند که همواره به مراقبت نیاز دارند و در صورت آسیب دیدن این گروه، رفع عوارض آن بسیار پیچیده و مشکل خواهد بود و در بلندمدت جامعه را درگیر خواهد کرد. در میان آسیب‌های حوزە کودکان، زباله‌گردی به مثابه آسیب‌زاترین و آلوده‌ترین نوع کار کودک و در منافات با کرامت انسانی شناخته شده است.

بازیافت زباله در کشور ما صنعتی سودآور است، اما متأسفانه عوامل متعددی ازجمله تفکیک نشدن زباله در مبدأ، نبود امکانات و مکانیسم‌های استاندارد جمع‌آوری و تفکیک زباله و همچنین ضعف آموزش، موجب شده است تا در این صنعت، از انسان‌ها به عنوان ابزار جمع‌آوری و تفکیک زباله استفاده شود. به دلیل غیررسمی بودن صنعت زباله، در این صنعت، قانون کار و سایر استانداردهای مرسوم در مشاغل گوناگون رعایت نمی‌شود. از این رو، شاغلان در این بخش از مزایای شغلی مانند بیمه محروم‌اند و کاری بسیار پرخطر و آسیب‌زا را در ساعت‌های کاری طولانی و محیطی بیش از حد آلوده انجام می‌دهند. این عوامل و عوامل دیگری سبب شده است تا نیروی انسانی شاغل در صنعت زباله اغلب مهاجران و کودکان باشند.

کودک زباله‌گرد مانند شبحی است که با لباس و صورت‌ آلوده استثمار شده و دیده نمی‌شود یافته‌های این پژوهش نشان داد که سود سرشار چهارصدمیلیاردی پسماند خشک در سال به جیب شهرداری‌ها و پیمانکاران می‌ریزد. این موضوع وقتی غم‌انگیزتر می‌شود که بدانیم هر زباله‌گرد در روز تا صد و پنجاه کیلو زباله جمع می‌کند، ولی سهم و درآمدش از این تجارت عظیم تنها هجده درصد است و کودکان زباله‌گرد تنها و تنها شش‌درصد از این تجارت سهم می‌برند و درآمد دارند. اغلب آن‌ها از هرات افغانستان به صورت غیرقانونی به ایران مهاجرت می‌کنند، اما تنگناهای اقتصادی باعث شده خانواده‌ها و کودکان ایرانی نیز به چرخه زباله‌گردی بپیوندند.

عدم وجود مطالعات جامع و هدفمند در زمینه پدیده شایع زباله‌گردی، ناشناخته ماندن این معضل و به صدا درآمدن زنگ خطر افزایش کودکان زباله‌گرد انگیزه اصلی برای شروع پژوهشی با موضوع زباله‌گردی کودکان بود که با هدف شناخت پدیدە زباله‌گردی، بررسی عوامل بسترساز و کاهش آسیب‌های آن برای کودکان زباله‌گرد انجام شد این پژوهش با عنوان «یغمای کودکی» به سرپرستی کامیل احمدی و با همکاری، حمایت مالی و سفارش «انجمن حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان» در سال 1398 منتشر شد تا زوایای آشکار و پنهان پدیده زباله‌گردی کودکان را در 22 منطقه تهران برای نخستین بار واکاوی و مورد تحقیق قرار دهد با امید به اینکه نتایج آن موردتوجه سازمان‌های دولتی همچون شهرداری‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد و متولیان دفاع از حقوق کودک قرار گیرد.

مقالات مرتبط:

مصاحبه‌های تصویری:

رسانه‌ها: