طنین سکوت

با استناد به ساختار دینی حاکم بر ایران، بلوغ و شروع اولین عادت ماهانه دختران به عنوان آستانه‌ی انتقال از کودکی به بزرگ‌سالی در نظر گرفته می‌شود.

رسیدن به این آستانه‌ی فیزیکی و بیولوژیکی به معنای صلاحیت فرد برای ازدواج، صرف‌نظر از سن واقعی و توانایی‌های اداره زندگی زناشویی او است.

کامیل احمدی هنگام کار روی موضوع ختنه زنان متوجه ازدواج کودکان و آمار بالای این پدیده آسیب‌زا در ایران شد.

از این‌رو، به همراه تیمی از پرسشگران، پژوهشى دوساله را درباره ازدواج کودکان انجام داد و هفت استان خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، خوزستان، سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی، هرمزگان و اصفهان را طبق آمار رسمی کشور بررسی و مطالعه کرد. نتیجه این پژوهش به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده است.

اگرچه ازدواج زودهنگام به هردوی دختران و پسران خردسال اطلاق دارد، اما واقعیت تلخ جامعه دال بر این است که عواقب و اثرات پدیده‌ی کودک‌همسری برای دختربچه‌ها به مراتب جدی‌تر و خطرناک‌تر است.

بدون شک سرمایه‌گذاری اجتماعی بر روی دختران، بسط سرمایه‌های اجتماعی و اقتصادی آن‌ها و تضمین دسترسی‌شان به خدمات آموزشی و بهداشتی نشان روشنی از برابری جنسیتی است که زمینه شکوفایی جامعه ای قوی‌تری را فراهم می‌کند.

هرچند در نبود مطالعات مستقل و معتبر در خصوص کودک‌همسری در ایران، اطلاعات اندکی در این خصوص در دسترس است، اما به نقل از مشاور معاون حقوقی قوه قضاییه آمار رسمی و دولتی ایران حاکی از این است که سالانه بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار کودک در ایران ازدواج می‌کنند و تازه این آمار ازدواج‌هایی است که به‌طور رسمی ثبت می‌شود و شامل کسانی که خارج از فرآیند رسمی ازدواج می‌کنند نیست، هم‌اکنون 14 هزار کودک‌بیوه در کشور داریم و طبق برآورد سازمان ملل 17 درصد ازدواج‌های کشور ایران مربوط به افراد زیر هجده سال است.

این آمار 17 درصد کل ازدواج‌های ایران زیر سن هجده سال است. برخی از مردانی که بیشتر از یک همسر دارند در ایران ازدواج خود و ازدواج‌های سنین پایین را ثبت نکرده و یا به صورت غیر ثبت شده مخفی نگاه می‌دارند.

این تحقیق جامع برای اولین بار سعی در بررسی و تحلیل زمینه ها و علل رواج ازدواج کودکان در ایران با تاکید بر عوامل اجتماعی- فرهنگی دارد که آینه‌ی تمام نمای نابرابری‌های عمیق و ریشه‌دار بوده و به تداوم حیات کودک‌همسری در ایران دامن زده است.

دلیل علمی انجام این پژوهش، شیوع این عمل آسیب‌زا ، تبیین شواهد آن در ایران و آگاه سازی تصمیم گیران دولتی در تمرکزشان بر حمایت آنی از حقوق انسانی این افراد است.

این کتاب که تلاشی است برای نمایان ساختن و به سطح آوردن اعماق مساله‌ کودک‌همسری در ایران مورد توجه فعالان مدنی، سیاست‌گذاران دولتی و برخی نمایندگان مجلس قرار گرفت و زمینه‌ ارائه طرح افزایش حداقل سن ازدواج کودکان یعنی اصلاح ماده 1041 قانون مدنی شد و در صحن علنی مجلس با قید فوریت و با اکثریت آرا به تصویب رسید اما در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس به اتفاق آرا رد شد. یافته‌های پژوهش ازدواج کودکان، مطالبه‎گری جامعه مدنی و درخواست از مجلس برای اصلاح قانون، در جامعه موجی از آگاهی عمومی را ایجاد کرد به‌طوری‌که به مدت دو تا سه سال منجر به مطالبه‌گری جدی جامعه مدنی برای ممنوعیت ازدواج کودکان شد، مطالبه‌ای که تا هم‌اکنون نیز ادامه دارد.